Terapia uzależnień
Uzależnienie od substancji psychoaktywnych oraz zaburzeń popędów i nawyków
Czym jest uzależnienie?
Charakterystyczne dla uzależnienia są:
- utrata kontroli nad przyjmowaniem danej substancji lub wykonywaniem danej czynności
- zespół abstynencyjny (zespół objawów występujących przy próbach zmniejszenia dawki)
- zmieniona tolerancja na daną substancję lub czynność (np. potrzeba coraz większych dawek by osiągnąć ten sam stan)
- reintoksykacja – tzw. “klin”, czyli odstawienie danej substancji w celu usunięcia lub złagodzenia przykrych dolegliwości
Uzależnienie można i koniecznie trzeba leczyć!
Uzależnienie fizyczne leczy się szybko. Zazwyczaj jest to kilka tygodni aby organizm usunął z daną substancję. Czasem konieczna jest detoksykacja pod kontrolą lekarza. Ale absolutnie nie można na tym poprzestać! Usunięcie uzależnienia fizycznego nie oznacza usunięcia choroby zwanej uzależnieniem.
Aby wyleczyć się z uzależnienia psychicznego konieczna jest psychoterapia (terapia uzależnień)!
Bez tego i tak dana osoba wróci do swojego nałogu. Nie pomogą tu żadne “wszywki” czy leki typu Anticol. Choroba ta jest chorobą psychiczną i tylko tak można całkowicie ja wyleczyć.
Dlatego jeśli zmagasz się z tym problemem, lub nie jesteś pewny czy już jesteś uzależniony, jak najszybciej skontaktuj się i zgłoś po pomoc! Jest sposób aby ci pomóc!
Współuzależnienie
Uzależnienie jest chorobą całej rodziny, a nie tylko jednej osoby. Dlaczego tak mówimy? Ponieważ uzależnienie, np. picie alkoholu przez jednego z członków rodziny jest główną sprawą w życiu wszystkich innych jej członków. Życie rodzinne zbudowane jest i skoncentrowane na problemie uzależnienia. Wtedy mówi się o rodzinie ze znamionami dysfunkcjonalności, czyli takiej, która nie tylko nie wypełnia określonych funkcji i nie zaspokaja potrzeb członków rodziny, ale wpływa destrukcyjnie na rozwój psychiczny, emocjonalny, nie tylko dzieci, ale także dorosłych jej członków.
Współuzależnienie określane często mianem koalkoholizm charakteryzuje się:
- poddanie się rytmowi picia alkoholika (osoby uzależnionej)
- przejmowanie za niego odpowiedzialności
- obsesyjne kontrolowanie go (np. wylewanie znalezionych zapasów alkoholu)
- pomaganie i nadmierne opiekowanie się nim (niedopuszczanie aby ponosił on konsekwencje swojego nałogu np. sprzątanie po nim)
- wysoka tolerancja na różnego rodzaju patologiczne zachowania, z jednoczesnym występowaniem poczucia winy i poczucia małej wartości oraz zaniedbywanie siebie
- częste zaprzeczanie faktom (zwłaszcza temu, że partner jest uzależniony np. On nie pije tak dużo., To jeszcze nie jest alkoholizm. ; stosowanie zasady, że “rodzinnych brudów nie pierze się na zewnątrz”)
Co zatem zrobić?
Jeżeli twój partner /-ka jest uzależniony/-a koniecznie zgłoś się po pomoc! Zapobiegniesz w ten sposób pogłębianiu jego/jej nałogu oraz pogłębianiu się dysfunkcji w twojej rodzinie. (link do kontaktu)
Więcej o tym czym jest współuzależnienie i jakie są jego konsekwencje możesz poczytać tutaj (link do bloga)
DDA i DDD
Dorosłe Dzieci Alkoholików lub Dzieci z rodzin Dysfunkcjonalnych (inne uzależnienia lub dysfunkcje rodzinne) to termin określający osoby, które wychowały się w rodzinach gdzie jedno lub oboje rodziców było uzależnione, lub gdzie na skutek różnych okoliczności (np. przewlekła choroba, zaniedbanie, porzucenie, nadużycia…itp.) rodzina nie spełniała swoich funkcji tj. poczucie bezpieczeństwa, wolności, miłości..itd.
Poza podatnością na uzależnienie osoby takie często wykazują szereg charakterystycznych cech tj:
- poczucie odmienności
- krytyczna samoocena i zbyt poważne traktowanie siebie
- ignorowanie własnych potrzeb emocjonalnych
- brak umiejętności cieszenia się życiem
- trudności w rozumieniu tego co jest normalne a co nie
- nadmierna odpowiedzialność za wszystko i za wszystkich lub brak odpowiedzialności
- pracoholizm
- poczucie nadmiernej kontroli (niepokój gdy sprawy wymykają się spod kontroli)
- nadmierna wrażliwość lub nadmierna obojętność emocjonalna
- funkcjonowanie wg. zasady “wszystko albo nic”, brak środka
- trudności w realizacji zamierzonych celów, częste uleganie impulsom
- brak zaufania do ludzi, trudności w nawiązywaniu relacji
- stałe poszukiwanie aprobaty swojej osoby u innych; obawa przed odrzuceniem
- poczucie, że jest się ignorowanym, atakowanym
- nieświadome szukanie napięć i kryzysów, a potem narzekanie na nie
- nadmierna wrażliwość na krytykę i osą innych przy jednoczesnym krytykowaniu i osądzaniu innych
Dzieci te w dorosłym życiu bardzo często znajdują sobie partnerów, którzy są uzależnieni i zrobią wszystko by nie dopuścić do rozpadu takiego toksycznego związku.
Jeżeli podejrzewasz, że może to dotyczyć ciebie zadzwoń lub napisz. Jest sposób na zmianę błędnych schematów myślowych. Można żyć znacznie łatwiej, ściągając ze swoich barków przygniatający ciężar przeszłości.
O uzależnieniu możesz też poczytać na polskiej stronie poświęconej tej tematyce.